خدمات ویژه متدکس در نمایشگاه شیلات و آبزیان

برای استفاده از هر خدمت زیر کافیت روی ایکون آن کلیک کنید

راهنمای تصوری نهمین نمایشگاه شیلات و غذاهای دریایی

کلمه شیلات از کلمه شیل که یک ابزار صیادی برای شکار ماهی ما آن هم در نواحی شمالی کشور می باشد، استخراج شده است. شروع فعالیت های شیلاتی ایران از سال 1219 شمسی یعنی درست همزمان با سلطنت محمئ شاه قاجار آن هم به صورت اجاره سالیانه قسمت جنوبی دریای خزر آغاز شد. اجاره دادن قسمت جنوبی دریای خزر برای فعالیت های آبی تا 80 سال یعنی تا سال 1299 شمسی ادامه پیدا کرد. تا قبل از به تخت نشستن محمد شاه قاجار، سایر حاکمان وقت و البته بزرگان هر منطقه به میل خود نواحی آبی موجود در ملک خویش را به اتباع خارجی به خصوص روسی ها اجراه می دادند که این عمل از سال 1215 شمسی به دستور مستقیم شاه قاجار لغو شد! در سال 1306 شمسی طی قراردادی که میان دولت های ایران و شوروی سابق منعقد گردید، تصمیم بر آن شد که یک شرکت مشترک برای صید و بهره برداری از منابع آبی سواحل جنوبی دریای خزر تاسیس شود و سایر رودخانه های جاری شده از آب های دریای خزر تحت اختیار ایران قرار بگیرند و تا آنان را به صورت سالانه اجاره دهند؛ در سال 1332 با تلاش های بی وقفه نخست وزیر وقت، دکنر محمد مصدق شرکت مشترک ایران و شوروی، شرکت ملی شیلات ایران اعلام شد که این شرکت اولین قدم ساختاری برای صنعت آبی کشور قلمداد شد و آن را شیلات ایران نامگذاری کردند. در سال 1346 شمسی با ایجاد نهاد وزارتی منابع طبیعی که در دی ماه این سال تاسیس شد، شیلات ایران به این وزارت خانه واگذار شد و پس از انحلال آن، مسئولیت شیلات به وزارت کشاورزی سپرده شد.

اولین آیین نامه صید ماهی در نواحی جنوبی دریای خزر در سال 1332 نگارش شد که در آن به فصل های صیادی و فصل های ممنوع شده برای صید و همچنین مشخص کردن مناطق مجاز صیادی اشارات فراوانی شده بود. جالب است بدانید اولین فعالیت های دولتی که در عرصه های آبزیان انجام گرفته توسط اتباع دانمارکی بوده است؛ نخست در سال 1316 توسط پروفسور بلگواد و پس از ایشان در سال 1328 توسط دکتر پطرسن! در سال های 1334 و 1335 یک موسسه تحقیقات ژاپنی با انجام مطالعات زیادی در خصوص نواحی آبی خلیج همیشه فارس توانست اثبات کند که آب های این خلیج در تمام طول سال از قابلیت صید و بهره گیری شیلاتی برخودار است و می توان آن را یک منبع دریایی مهم برای صید انواع ماهی و میگو تلقی کرد. به سبب تلاش های بی وقفه این شرکت ژاپنی در سال 1335 ایران بار دیگر دست به تاسیس شرکت مشترکی این بار در جنوب و با نام ایرانی اما با سهامداری ژاپنی ها زد؛ شرکت ماهیگیری خلیج فارس نام این شرکت بود که پس از گذشت یک سال یعنی در سال 1336 تمام سهام آن به سازمان برنامه ریزی و بودجه وقت انتقال داده شد.

شرکت ماهیگیری خلیج فارس در سال 1340 به دنبال اجرای طرح قانونی شیلات ایران به شرکت سهامی شیلات جنوب که سهامدار آن وزارت دارایی، جنگ، شیر خورشید سرخ و همچنین بانک تعاون کشاورزی بود، در سال 1342 تغییر یافت. این شرکت پس از مشخص شدن سهامدارانش، به سرعت با ایجاد اسکله های صیادی و ناوگان های مختلف دریایی شروع به بازدهی کرد و در سال 1343 اولین آیین نامه صیادی مربوط به حوزه جنوبی را که متشکل است از خلیج فارس، دریای عمان و رودخانه های موجود آن دو، برای آن تعیین نمودند. در طی سال های 1347 تا 1350 به جهت حفظ ارزش محتویات شیلاتی کشور و ماهی های خاویاری و تکثیر سایر گونه های آبزی، کارگاه پرورش و تکثیر ماهیان سد سنگسر و ایستگاه تکثیر پل آستانه تاسیس شدند و پساز انقلاب نیز هر دو شرکت فعال در نواحی شمالی و جنوبی کشور با یکدیگر ادغام شده و تحت پوشش وزارت کشاورزی در سال 1361 با نام شرکت سهامی شیلات ایران قرار گرفتند. در شهریور ماه سال 66 شمسی به پیشنهاد سه رئیس قوه و همچنین موافقت رهبر بزرگ ایران، حضرت آیت الله خمینی (ره) شرکت سهامی شیلات ایران از وابستگی به وزارت کشاورزی منع و به جهاد سازندگی تعلق گرفت و در سال 1369 نیز اولین سازمان مطالعاتی و تحقیقاتی شیلات تاسیس شد! پس از سال 70 تا سال 81 اتفاقات زیادی در بستر شیلاتی کشور به وقوع پیوست که برای اطلاع دقیق از آن ها بهتر است به مراجع معتبری که در خصوص موسسه اطلاعاتی و تحقیقاتی شیلات فعالیت کرده اند، بپردازید؛